DELAT maning Tahun Baru Imlek, Lamsijan sibuk Whats App (WA), SMS lan telpon batur-bature.
“Yang Terhormat Bos Kamid, engko dina Minggu tanggal 29 Januari tek aturi ning umah kula dalam rangka perayaan Imlek, ” tulis Lamsijan ning WA.
“Ikih bocah waras tah beli, nge-WA ane kon teka ngrayaaken Imlek…!” jare Bos Kamid sampe krungu rabie Bi Emih.
“Ya kaya bli weruh Lamsijan bae, akeh sowake ketimbang benere,” jare Bi Emih.
“Iya bocah kih apa lantaran ora payu-payu rabi tah dadi pikarane kang beli-beli,” jare Bos Kamid.
Ora disangka-sangka Lamsijan ketemu Bos Kamid ning Poskamling, “Bos engko dina Rebo teka ya ning umah kula, malah sekiyen gen umah wis tek rias lampion, ngrayaaken Imlek,” jare Lamsijan.
“Jan, ane arep percayae seng endi, ente mata ora sipit, kulit soklat ireng, terus buyut, bapa tuwa, mbok tuwa, embok lan bapa ente gan laka kang Cina atawa Tionghoa,” jare Bos Kamid.
“Iya Jan, dadi dika kuh apae kang Cina melu-melu ngrayaaken Imlek …? Reang mah dadi keder,” takone Warlam.
“Iya, dadi ente apae kang Cina Jan?!” Bos Kamid penasaran.
“Lha…laka kang weruh ya, mobil, motor roda telu, kulkas, mesin cuci, telepisi, komputer, lap top, AC, power bank karo HP isun kuh Cina kabeh…!” jawab Lamsijan.
“Bahlul kuh ! Dasar bocah edan kurang dolanan !” Bos Kamid sewot campur kaku.
“Heh heh heh….!!” Lamsijan malah gemuyu ngekek.
(Mimi Gedhe)
